جزئیات در اینجا مهم هستند. توسعه در مقیاس نانو که منجر به رهایی کشتی های ایرانی از پرداخت جریمه شد

به گزارش ایسنایکی از مهم ترین کنوانسیون های بین المللی در زمینه پیشگیری از آلودگی دریا کنوانسیون جلوگیری از آلودگی کشتی ها به نام MARPOL (MARPOL) است که در سال 1973 توسط کنفرانس بین المللی آلودگی دریایی توسط سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) به تصویب رسید. ) و متعاقباً توسط پروتکل 1978 اصلاح شد. این مقررات منابع مختلف آلودگی از کشتی ها را پوشش می دهد و با اعمال قوانین و مقررات در کشتی ها و بنادر، آلودگی عمدی محیط زیست دریایی توسط نفت و سایر مواد مضر را از بین می برد و تخلیه این گونه مواد را به طور عمدی یا غیرعمدی کاهش می دهد. شمارش می کند.

دولت جمهوری اسلامی ایران در سال 1381 به پیوست های 1، 2 و 5 و در سال 1388 به پیوست های 3، 4 و 6 ملحق شد و طبق ضمیمه های کنوانسیون مارپل، بنادر باید به امکاناتی برای دریافت زباله از کشتی ها و مواد مجهز شوند. . ضایعات مربوط به فرآورده های نفتی و روغن های پسماند، روغن سوخته و لجن، آب خون و زباله را از رگ ها دریافت کنید.

بر اساس ضمیمه 6 کنوانسیون مارپل، تمامی کشتی هایی که از سال 2020 قصد حرکت در آب های بین المللی را دارند باید از سوخت کشتی با نیم درصد گوگرد استفاده کنند. بر این اساس ایران که عضویت در این کنوانسیون را پذیرفته است موظف به استفاده از سوخت کم سولفور یا کم سولفور است در حالی که میزان گوگرد موجود در سوخت کشتی ها 3.5 درصد است و برای تامین آن باید از خارج وارد کند.

پالایشگاه شازند اراک دومین گزینه در کشور برای تامین این سوخت پاک برای کشتی هاست. این پالایشگاه به تنهایی پاسخگوی نیاز شرکت های کشتیرانی و نفت کشور نیست و در صورتی که کشتی های جمهوری اسلامی ایران نتوانند این سوخت را تامین کنند و وارد آب های بین المللی شوند، جریمه خواهند شد. سنگین خواهند بود. استفاده از فیلترهای گران قیمت در اگزوز کشتی ها راه حل دیگری است.

اما در حال حاضر ممنوعیت تردد کشتی های کم گوگرد از سال 2020، این کشور را به سمت واردات سوخت کشتی ها از امارات سوق داده است، اما یکی از شرکت های دانش بنیان به فناوری تولید سوخت کم سولفور دست یافته است. به همین منظور این شرکت با راه اندازی یک مینی پالایشگاه اقدام به تولید سوخت کم گوگرد کرده است.

به گفته آنها، از این سوخت می توان علاوه بر کشتی ها و تانکرهای نفت برای نیروگاه هایی که آلودگی زیادی دارند استفاده کرد. اما چون الزام قانونی برای نیروگاه ها برای استفاده از سوخت های کم سولفور وجود ندارد، این صنعت 3.5 درصد سوخت گوگرد مصرف می کند.

اکنون با توجه به الزامات قانونی جهانی، قراردادی به ارزش 300 هزار میلیارد دلار بین طرف عرضه کننده و تقاضا برای فروش 10 هزار بشکه سوخت کم سولفور منعقد شده است.

مینی پالایشگاهی که به صنعت کشتیرانی کشور رسید

سیدمحمدامین علوی، مدیر توسعه بازرگانی نفت، گاز و پتروشیمی ستاد توسعه فناوری نانو در گفت وگو با ایسنا، گفت: وی با اشاره به حمایت این ستاد از طراحی و اجرای «مینی پالایشگاه تولید سوخت کم گوگرد» تاکید کرد: با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و وزارت نفت سوخت مورد نیاز زمینه حمل و نقل ارائه خواهد شد.

وی گفت: برای اولین بار است که یک مینی پالایشگاه در این سطح برای تامین سوخت کشتی ها در کشور راه اندازی می شود. پالایشگاه را از شرکت پالایش و پخش دریافت کنید.

علوی با اشاره به جزئیات این پالایشگاه تصریح کرد: این پالایشگاه دارای ورودی و خروجی هایی است که خروجی آن می تواند بخش های مختلفی باشد که از شرکت پالایش و پخش مجوز گرفتیم، علاوه بر این نیاز به استانداردسازی برای تعیین نوع آن است. خروجی سوخت بر اساس برنامه ریزی های انجام شده قرار است خروجی این خط تولید سوخت کشتی باشد.

بر اساس استاندارد سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO 2020)، سوخت کشتی‌هایی که در آب‌های بین‌المللی تردد می‌کنند باید کمتر از نیم درصد گوگرد داشته باشد، در حالی که سوختی که به سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO 2020) می‌رسد، سوخت تحویل کشتی‌های ما می‌شود. با محتوای گوگرد 3.5 درصد

وی با بیان اینکه تردد کشتی های دارای سوخت گوگرد مشمول جریمه سنگین بالای نیم درصد است، افزود: در حال حاضر بخشی از سوخت مورد نیاز کشتی ها از خارج از کشور و بخشی دیگر توسط پالایشگاه شازند تامین می شود اما اگر کشتیرانی ما روتین باشد بازگشت به عقب، پالایشگاه شازند اراک نمی تواند پاسخگوی تمام نیازهای این صنعت به کشتی و نفتکش باشد.

علوی ادامه داد: با توجه به دانش ایجاد شده توسط شرکت ها در کشور، توانستیم یک مینی پالایشگاه با ظرفیت 2500 بشکه در روز را در کشور راه اندازی کنیم و امکان راه اندازی این واحد در مناطق مورد نیاز برای کاهش گوگرد کم وجود دارد. سوخت.” تولید شده.

وی با بیان اینکه این سوخت اکنون با نیم درصد گوگرد تولیدی این شرکت برای کشتی ها تجاری می شود، خاطرنشان کرد: علاوه بر این اگر نیروگاه های کشور بخواهند آلایندگی خود را کاهش دهند، می توانند از این سوخت استفاده کنند. .

عدم تمایل وزارت نیرو به استفاده از سوخت پاک به دلیل نبود الزامات قانونی

مدیر توسعه بازرگانی نفت، گاز و پتروشیمی ستاد توسعه فناوری نانو افزود: سوخت کشتی و نفتکش ها با قیمت جهانی محاسبه می شود، وقتی فناوری مواد اولیه تولید شد به محصولی می رسیم که قرار است قیمت آن در سطح جهانی محاسبه شود. اما سوخت در صنعت برق و نیروگاه ها به قیمت نفت کوره داخلی محاسبه می شود و در این صورت وقتی فناوری آن تولید می شود ارزش آن فقط در کاهش آلایندگی است و برای نیروگاه ها توجیه اقتصادی ندارد مگر اینکه نهادی مانند وزارت نفت ، برای تحمل هزینه ای که قبلاً چنین اتفاقی نیفتاده است.

وی تاکید کرد: اگر هر چهار مینی پالایشگاه توسط شرکتی راه اندازی شود که نیم درصد فناوری سوخت گوگرد را در کشور تولید می کند، ظرفیت آن به 10 هزار بشکه در روز می رسد.

این مقام مسئول با بیان اینکه این شرکت تاکنون حدود 15 مینی پالایشگاه را در کشور راه اندازی کرده است، خاطرنشان کرد: از این تعداد دو پالایشگاه در استان های تفت، یزد و قم مستقر هستند.

علوی خاطرنشان کرد: این 15 پالایشگاه برای مصارف مختلف از جمله پالایش نفت، تولید تینر فوری ایجاد شده اند، اما چهار پالایشگاه برای تولید سوخت کم گوگرد اختصاص یافته و آماده بهره برداری است.

به گفته وی، اگر کشتی‌ها و نفتکش‌ها بخواهند در آب‌های بین‌المللی تحت شرایط غیرتحریمی فعالیت کنند، پالایشگاه شازند نمی‌تواند سوخت مورد نیاز آنها را تامین کند، اما این مینی پالایشگاه‌ها در هر منطقه که نیاز باشد می‌توانند ساخته شوند. .

فناوری نانو که گره چالش صنعتی را باز کرد

یکی از مشکلات فرآورده های نفتی به ویژه فرآورده های نفتی سنگین مانند نفت کوره و نفت کوره، درصد بالای گوگرد است که در هنگام سوزاندن این فرآورده ها آلودگی بالایی ایجاد می کند. بنابراین استفاده از روش های گوگردزدایی برای کاهش میزان گوگرد در این فرآورده ها و کاهش آلودگی های زیست محیطی یکی از ضروریات فرآیند تولید فرآورده های نفتی است.

در حال حاضر کاتالیزورهای مختلفی برای گوگردزدایی از محصولات سبک مانند گازوئیل و میعانات گازی در سطح جهان در دسترس هستند، اما استفاده از آنها برای محصولات سنگین به دلیل ساختار هیدروکربنی بزرگ آنها ناکارآمد است. زیرا در این حالت ابتدا باید زنجیره های هیدروکربنی محصولات سنگین به زنجیره های سبک تری شکسته و سپس فرآیند گوگردزدایی همزمان روی آن اعمال شود.

برای حل این چالش، یکی از شرکت های دانش بنیان موفق به تولید نوعی کاتالیزور چند جزئی بومی شد که می تواند زنجیره هیدروکربنی محصولات سنگین مانند قیر را به محصولات سبک تر تبدیل کند و با حذف گوگرد از آن، ارزش بیشتری را ایجاد کند. محصولات اضافه شده مانند بنزین و گازوئیل. آلودگی بسیار کمتری تولید کند.

برخلاف نمونه های مشابه، این کاتالیزور فرآیند گوگرد زدایی و تبدیل محصولات سنگین به سبک را در یک مرحله انجام می دهد. همچنین استفاده از نانو ذرات مس در این محصول باعث افزایش 20 تا 25 درصدی راندمان این کاتالیزور شده است.

کاهش میزان گوگرد در نفت کوره، راندمان 90 تا 95 درصدی در شکستن و گوگرد زدایی همزمان، استفاده از مواد اولیه ارزان و در دسترس و قیمت کمتر نسبت به نمونه های خارجی از یک بیستم تا یک سوم از مزایای این کاتالیزور است.

مدیر توسعه بازرگانی نفت، گاز و پتروشیمی ستاد توسعه فناوری نانو تاکید کرد: این شرکت برای تولید این سوخت کم سولفور از کاتالیست جاذب استفاده کرده است که برای شیرین سازی و شکستن فرآیند استفاده می شود. کرد: دانش فنی این کاتالیست توسط این شرکت تولید شده است.

وی کاتالیزورها را موادی برای سرعت بخشیدن به عملیات عنوان کرد و گفت: اما کاتالیزورهای تولیدی این شرکت ضمن تسریع در فرآیند ترک، قادر به جذب گوگرد هستند که این به معنای انجام فرآیند شیرین سازی توسط این نانوکاتالیست است.

علوی ابراز امیدواری کرد تا پایان امسال این فرآیند برای تامین بخشی از سوخت تانکرها استاندارد شود.

انتهای پیام/